zaterdag 6 december 2014

Van verkenning naar herkenning

Vandaag 6 december 2014 hebben we de tweede repetitie van de Troyesangers gehad. Waar drie weken terug verkenning centraal stond, hebben we in deze repetitie ook herkenning! 

'Adem is beter naarmate je er minder van hoort' is een gevleugelde uitspraak. 'Zingen doe je met je oren' komt ook regelmatig terug. Tijdens het inzingen hebben we dan ook intensief van onze oren gebruik gemaakt. Verder weten we dat beweging een essentieel onderdeel is om los te komen van een gespannen gebruik van de stem. 'Homo ludens' was dan ook volop aanwezig tijdens het inzingmoment bij de Troyesangers. Huizinga schreef al dat 'het spel een noodzakelijke voorwaarde is voor het voortbrengen van cultuur'. Je had ze moeten zien springen daar tijdens het inzingen (!).


Ter afsluiting van het inzingen en naadloze overgang naar het repeteren van stukken pakken we wederom Johannes Verhulst' 'De nevel dekt ons'. Een tweede keer dat we hier aandacht aan schenken. Kleur wordt gemaakt door niet in partijen te repeteren maar juist door elkaar te staan en te luisteren naar samenklank en versmelting van tekst en muziek.Doordat we met een kleine groep staan is het opvallend hoe intiem de tekst getoonzet is en de interpretatie van de tekst in muziek hoorbaar (!) herkenning oplevert bij de zangers.


Daarna volgt het Pater Noster van Albert de Klerk. Alhoewel Latijn wat verder weg staat van onze dagelijkse beleving, valt me op dat door het luisteren naar exquise voorbeelden van Youtube de uitspraak staat.

Nu de afwerking van dit schijnbaar eenvoudige werkje... Ondertussen werken we aan het memoriseren van tekst en muziek om dit stuk uit het hoofd te zingen.

Vervolgens pakken we Brahms bij de kladden. Daarbij staat het gehele bouwwerk per onderdeel in de spotlights. We zijn voorzichtig door individuele stemmen eruit te halen, maar we repeteren vanuit de samenklank. Hoe intoneren we. Hoe maken we fouten, maar nog beter: hoe lossen we deze fouten op? Niet stil blijven staan bij iets dat niet lukt, maar vooral genieten van mooie samenklanken! Herhaling is daarbij een essentiële om het stuk te proeven.


Het is zo pauze. 


Na de pauze splitsen we in vrouwen- en mannenkoor. Beiden Rheinberger, maar anders. Voor de vrouwen een prachtige interpretatie van Psalm 84, terwijl de mannen verder gaan met de Mis in B (opus 172). Studeren, studeren, studeren. Ik ben verbaasd hoe snel de e.e.a. wordt opgepikt. Chapeau!


We sluiten af met Rheinbergers Abendlied. Prima vista dit bekende stuk zingen valt nog niet mee. We komen er wel. Nog heel wat repetities te gaan!


Tja, voor je het weet is het 12 uur. We missen nog steeds een alt. Miranda, Anneke en Els zijn fantastische alten, maar ééntje of twee erbij zou hen ook helpen. Een sopraan is ook welkom, en natuurlijk een tenor ook. Bassen hebben we echter genoeg! Dus voel je je aangesproken? Enne, ben je niet bang voor een uitdaging? Kom een doe mee!